پس از اعلام نتیجه انتخابات پارلمانی کانادا مشخص شد حزب لیبرال ۵۴ درصد، حزب محافظه‌کار ۲۹ درصد، حزب دموکرات جدید ۱۳ درصد، حزب بلوک کِبِک سه درصد و حزب سبز یک کرسی، از کرسی‌های پارلمان کانادا را به خود اختصاص دادند.
شرق" نام دو ایرانی‌تبار، «مجید جوهری» و «علی احساسی»، در میان نامزدهای پیروز حزب لیبرال برای تصدی کرسی‌های پارلمان کانادا به چشم می‌خورد.
حزب لیبرال قدیمی‌ترین حزب سیاسی فدرال است که در این کشور ثبت شده و گرایش این حزب، میانه و چپ میانه است. جامعه ایرانی‌تباران کانادا عمدتا به این حزب گرایش دارند.
تجربه پارلمانی ایرانی‌تبارها به کانادا محدود نمی‌شود و در پارلمان‌های سوئد، آلمان، استرالیا، بریتانیا و فرانسه نمایندگان ایرانی‌تباری حضور داشته‌اند. یک نشریه محلی کانادایی با «علی احساسی» و «مجید جوهری» گفت‌وگو کرده است که بخشی از آن بعد از معرفی هرکدام از آنها آمده است
مجید جوهری: می‌خواهم صدای جامعه ایرانی‌تبار باشم
مجید جوهری، متولد محله یوسف‌آباد تهران است. او در سال ۱۳۳۹ در خانواده‌ای با اصالت یزدی به دنیا آمده است. به خاطر شغل پدرش در شهرهای مختلف ایران زندگی کرده است. او دانش‌آموخته خوارزمی است و به فوتبال علاقه زیادی دارد. پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان و بعد از انقلاب، با ویزای دانشجویی به تورنتو و برای تحصیل در رشته مهندسی صنایع به دانشکده پلی‌تکنیک رایرسون می‌رود و پس از فارغ‌التحصیلی در رشته مهندسی صنایع، تحصیل در رشته MBA (مدیریت اجرائی) را در دانشگاه، یورک آغاز می‌کند. با شروع فعالیت‌های اجتماعی او در دانشگاه عضو کمیته‌ای می‌شود که برای استقبال از ایرانیان تازه‌وارد به تورنتو می‌روند. او با تکیه بر سابقه زندگی در کانادا و همچنین تجربه مدیریت پروژه‌های مهندسی و اقتصادی، امیدوار است بتواند در زمینه سیاست نیز به خواسته‌هایش برسد.
** در عالم سیاست چرا حزب لیبرال را انتخاب کرده‌اید؟
داستان طولانی‌ای دارد و به سال ۱۹۸۲ برمی‌گردد که سهمیه ارزی من قطع شد و بعد از کلی ماجرا و سختی توانستم شهروند کانادا شوم. آن موقع این سؤال برایم به وجود آمد که کانادا چگونه به این شرایط رسیده است که جوانان دانشجو را به‌عنوان شهروند می‌پذیرد. همان موقع بود که با افکار و سیاست‌های پیر الیوت ترودو آشنا شدم و به آن علاقه پیدا کردم. کارهایی که او برای مهاجران انجام داد و سیاست‌هایی که او توانست تصویب کند، باعث شد بتوانم امکان رشد داشته باشم و به اینجایی برسم که الان هستم. برای همین است که از همان ابتدا به اصول حزب لیبرال علاقه داشتم. شاید اگر به نوع زندگی من نگاه کنید فکر کنید من طرفدار محافظه‌کاران باشم، اما من هرچه دارم نتیجه نگاه و تفکر لیبرال‌هاست.
** شما دهه‌هاست که با جامعه ایرانیان ساکن کانادا در ارتباط هستید. تحلیل‌تان از این جامعه چیست؟
کامیونیتی ما جوان و نوپاست. ضمن اینکه جمعیت جامعه ما در ۱۰ تا ۱۵ سال گذشته افزایش یافته است. رشدهای این‌قدر سریع، می‌تواند مشکلاتی را هم ایجاد کند. من فکر می‌کنم یکی از گروه‌هایی که در جامعه ایرانی-کانادایی با مشکل روبه‌رو هستند، تازه‌واردها باشند. آنها از زمانی که تصمیم می‌گیرند به کانادا بیایند تا روزی که بتوانند در حوزه تخصصی‌شان سر کار بروند، حدود هفت سال طول می‌کشد. من معتقدم با برنامه‌هایی می‌توان این زمان را به یک‌سال‌ونیم کاهش داد. ما باید بتوانیم شرایطی را فراهم کنیم که خانواده‌ها بتوانند به‌سرعت خود را با کانادا تطبیق دهند و شرایط و قوانین به صورتی باشد که آنها بتوانند به‌سرعت و به‌درستی با تجربه کانادایی‌ها آشنا شوند زیرا این تجربه را فقط می‌توان در کانادا به دست آورد. من برای این مسائل برنامه دارم و در نظر دارم صدای این جامعه باشم و این صدا را به گوش دولتمردان برسانم.
** یکی دیگر از مسائلی که جامعه ایرانی-کانادایی، مثل همه مهاجران دیگر روی آن حساسیت دارد، *قانون C٢٤ است. نظر شما درباره این قانون چیست؟
این قانون باید به کل عوض شود. حزب ما و خود من جزء آدم‌هایی هستیم که می‌خواهیم این قانون به کل عوض شود. من همیشه با خودم فکر می‌کنم اگر این قانون در زمانی که من شهروند کانادا نشده بودم وجود داشت، محال بود بتوانم شهروند کانادا شوم. ما هیچ‌وقت در کانادا دو نوع شهروندی نداشته‌ایم و این تقسیم، معنایی ندارد. این قانون به خاطر عملکرد ضعیف دولت به وجود آمده است. با طولانی‌کردن این زمان‌ها نمی‌توان ضعف‌ها را از بین برد. تنها راهی که می‌توان با آن این ضعف را از بین برد، این است که مشکل را بشناسیم، به آن منابع تخصیص دهیم و این دوره را کوتاه‌تر کنیم.
** رابطه ایران و کانادا هم یکی دیگر از دغدغه‌های جامعه ایرانی-کانادایی است. اگر حزب لیبرال به قدرت برسد در این زمینه چه اتفاقی می‌افتد؟
الان مسئله دیگر فقط لیبرال نیست؛ مسئله این است که هم ایرانی-کانادایی‌ها و هم دنیا فهمیده همه ما نیاز به گفت‌وگو داریم. من با گفت‌وگو موافقم و از دید من گفت‌وگو این نیست که هر دو طرف با همه حرف‌های هم موافق باشند، بلکه مهم این است که هر دو طرف به قول‌هایی که در جریان این مذاکرات به‌هم می‌دهند، پایبند باشند. اگر قرار بود به جای مذاکره، گزینه نظامی پیش‌رو باشد، ما با بحران‌های داخلی و منطقه‌ای روبه‌رو می‌شدیم. هیچ ایرانی‌ای تجربه تلخ هشت سال جنگ ایران و عراق را فراموش نکرده است. نکته مهم دیگر این است که این گفت‌وگوها بتواند به بهترشدن زندگی مردم در ایران و همچنین راحت‌ترشدن تجارت ایرانیان ساکن کانادا با ایران کمک کند. به نظر می‌رسد همین امیدی که از بهبود شرایط به وجود آمده نیز اتفاق خوبی است. ما در حزب لیبرال دوست داریم کانادا مثل گذشته، به نقش میانجی‌گر عادلی که داشته است بازگردد.
- نویسنده : یزد فردا
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
سهشنبه 04,مارس,2025